به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، آیتالله سید مجتبی حسینی، عضو مجلس خبرگان رهبری و نماینده مقام معظم رهبری در عراق، روز یکشنبه در برنامه تلویزیونی «آفتاب شرقی» با اشاره به فرارسیدن ماه مبارک رجب، این ماه را فرصتی بزرگ برای تقرب به خداوند متعال دانست و تأکید کرد: مهمترین توشهای که انسان میتواند از ماه رجب برگیرد، نزدیکی به خداست و آنچه اهمیت دارد، شیوه و ابزار این تقرب است.
وی با اشاره به روایتی از حضرت فاطمه زهرا(س) که از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است، گفت: علمای امت پیامبر(ص) به اندازه علم و به میزان تلاش و جدیتشان در هدایت مردم، نزد خداوند جایگاه دارند. در این روایت، «جد» به معنای جدیت در هدایت مردم مطرح شده و خداوند متعال پاداش این تلاش را در قیامت، با پوشاندن هزاران هزار قله بهشتی بر آنان بیان کرده است؛ اما باید توجه داشت که پوشاندن و نعمتهای آن عالم با درک دنیوی ما قابل مقایسه نیست.
آیتالله حسینی با اشاره به پیشرفتهای علمی بشر افزود: بسیاری از اموری که در گذشته خرافه تلقی میشد، امروز به واقعیت تبدیل شده است. اگر دویست سال پیش گفته میشد روزی وسیلهای ساخته میشود که ۷۰۰ نفر سوار آن میشوند و در آسمان پرواز میکند و مسیری که ماهها طول میکشید در یک یا دو ساعت طی میشود، کسی آن را باور نمیکرد. یا اگر گفته میشد انسان با فشردن یک دکمه میتواند همزمان هزاران پیام را به سراسر دنیا ارسال کند، آن را افسانه میدانستند، اما امروز این امور محقق شده است.
وی ادامه داد: علم بشر بسیاری از پدیدهها را کشف کرده، اما هنوز به ماهیت آنها آگاهی کامل ندارد. ما از برق استفاده میکنیم، پنکه میچرخد، دستگاهها کار میکنند، اما حقیقت این نیرو چیست؟ حتی کاشفان آن نیز به ماهیت نهاییاش واقف نیستند. فناوریهایی مانند GPS نمونهای از قدرتی است که خداوند در عالم قرار داده و این ارتباطات از ابتدا در نظام خلقت بوده است.
نماینده مقام معظم رهبری در عراق با تشبیه نسبت دنیا و آخرت گفت: در روایات آمده است نسبت انسان به قیامت مانند نسبت جنین در رحم مادر به دنیای بیرون است. جنین چشم و گوش دارد، اما ضعیف یا بسته، و درکش بسیار محدود است. وقتی به دنیا میآید نیز تا سالها تفاوت زیادی با یک انسان بالغ دارد. همین نسبت میان دنیا و آخرت برقرار است؛ آخرت با این دنیا قابل مقایسه نیست.
وی افزود: چه بسا خداوند در آخرت ابزارهای ادراکی دیگری به انسان بدهد؛ چشمی که از چهار طرف ببیند، از دیوار عبور کند و فواصل بسیار دور را در لحظه درک کند. همان انرژیای که امروز در عالم کار میکند، میتواند به وجود انسان داده شود. حتی مفهوم لباس پوشاندن در آخرت، تشریفی است که حقیقت آن برای ما ناشناخته است.
آیتالله حسینی با اشاره به ثواب اعمال و عبادات اظهار داشت: در ثوابهایی که در دعاها و روایات آمده، نرخ قطعی مانند معاملات دنیوی وجود ندارد. گاهی گفته میشود فلان عمل چنین ثوابی دارد، اما این به اقتضای شرایط است. دو رکعت نماز امیرالمؤمنین علی علیهالسلام با دو رکعت نماز ما قابل قیاس نیست؛ توجه، حال قلب و نیت ایشان میلیونها برابر تفاوت دارد.
وی تأکید کرد: معیار ارزش عبادت، حجم و مقدار عمل نیست، بلکه اخلاص، توجه و نیت انسان است. در عبادت باید حضور قلب داشت و خود را در محضر خدای رحمان و رحیم دید. در تحقق آثار دعا نیز مقتضی، شرایط و نبود مانع نقش دارد. اگر گفته میشود دعایی خاصیت شفا دارد، به این معناست که مقتضی وجود دارد، اما تحقق آن منوط به فراهم بودن شرایط و نبود موانع است.
عضو مجلس خبرگان رهبری به پرسش رایج درباره استجابت نشدن دعاها اشاره کرد و گفت: گاهی انسان سالها دعا و تضرع میکند، اما خواسته خاصی محقق نمیشود. این بدان معنا نیست که خداوند ظلم کرده یا بدخواه بنده است؛ بلکه گاهی مصلحتی در کار است که ما از آن آگاه نیستیم. ممکن است چیزی که ما طلب میکنیم، در حقیقت به زیان ما باشد.
وی با ذکر تجربهای شخصی افزود: فردی را مثال میزنم که بینایی خود را از دست داده و درمانپذیر نبوده است. پس از گریه و توسل بسیار، سخنی از یک فرد باعث آرامش قلبی او شد و دریافت که این نیز برکتی از جانب خداست. خداوند رحمان اگر چیزی را نمیدهد، از سر حکمت است، نه بیمهری.
آیتالله حسینی با اشاره به داستان حضرت موسی و خضر علیهماالسلام گفت: بسیاری از امور برای ما مجهول است، همانگونه که قتل آن کودک برای حضرت موسی(ع) قابل درک نبود، اما در پس آن مصلحتی بزرگ نهفته بود. اگر حسن ظن به خدا داشته باشیم و باور کنیم در دامن خدای رحمان و رحیم هستیم، آرامش مییابیم.
وی در پایان تأکید کرد: باید شاکر بود؛ چه دعا مستجاب شود و چه نشود. صبر لازم است، اما صبری همراه با نارضایتی و شکایت از خدا نباشد. ما باید شکایت خود را به سوی خدا ببریم، نه اینکه از خدا شکایت کنیم. تفاوت «از خدا بودن» و «به خدا بودن» نکتهای ظریف است که فاصلهای از زمین تا آسمان میان حالات انسان ایجاد میکند.
انتهای پیام/
نظر شما